Czy do niebieskiego pojemnika na papier może trafić zarówno zatłuszczone opakowanie po pizzy, wytłoczka po jajkach oraz pudełko po butach? Okazuje się, że nie zawsze. Choć papier to papier i na pierwszy rzut oka „łatwa” i zrozumiała dla każdego frakcja, to jednak zasady związane z jej segregacją wcale nie są takie oczywiste. Statystyczny Polak zużywa rocznie 60 kg papieru, dlatego warto wiedzieć co i gdzie wyrzucamy.
Jak segregować papier: to co najważniejsze
Suchy i czysty. Bardzo ważne jest, żeby wrzucany do niebieskiego pojemnika papier był czysty i suchy. Co to w praktyce oznacza? Przede wszystkim konieczność oddzielania zabrudzonych tłuszczem czy mokrych fragmentów opakowań. Np. wyrzucając pudełko po pizzy trzeba oddzielić części zabrudzone od tych czystych. Zatłuszczony fragment (najczęściej spód pudełka) musi trafić do odpadów zmieszanych. W przeciwnym razie wrzucony do papieru zabrudzi i de facto zniszczy całą frakcję. Podobnie jest z tzw. wytłoczkami po jajkach. Jeśli są suche i czyste spokojnie mogą trafić do kosza z papierem. Jeśli jednak zostały zabrudzone np. pękniętym jajkiem to muszą być wyrzucone do zmieszanych. O segregacji jajek i ich opakowań pisaliśmy TUTAJ.
Jak segregować papier: bez ręczniczków i chusteczek jednorazowych
Bardzo częstym błędem jest wrzucanie do pojemnika z papierem zużytych ręczników kuchennych i chusteczek jednorazowych. Nie wolno tego robić! Ręczniki zwykle są mokre i brudne, chusteczki podobnie. Oba produkty powinny zawsze trafiać do odpadów zmieszanych – tam jest ich miejsce.
Wilgotność to bardzo istotny parametr jakości całej frakcji. Ważne tez jest aby razem z papierem nie trafiły do pojemnika żadne zanieczyszczenia mechaniczne (np. metale, szkło, tekstylia, piasek), chemiczne (np. kleje, farby) czy mikrobiologiczne (pleśń czy grzyby).
Do pojemnika z papierem nie można wrzucać także opakowań laminowanych plastikiem – zawsze jeśli to możliwe trzeba oderwać plastik i oddzielić obie frakcje odpadów. Podobnie wyglada sytuacja z kopertami z „okienkami” z plastiku – tu także wskazane jest oddzielanie.
Co powinno zawsze trafić do niebieskiego pojemnika na papier:
- opakowania z papieru lub tektury,
- gazety i czasopisma,
- katalogi, prospekty, foldery,
- papier szkolny i biurowy,
- książki i zeszyty,
- torebki i worki papierowe,
- papier pakowy.
Czego nie wolno wrzucać do pojemnika na papier:
- papieru mocno zabrudzonego czy zatłuszczonego – jeśli tylko kawałek pudełka jest zabrudzony, można go oderwać,
- papieru powlekanego folią i kalki,
- kartonów po mleku i napojach,
- pieluch jednorazowych i innych materiałów higienicznych,
- worków po nawozach, cemencie i innych materiałach budowlanych,
- tapet,
- innych odpadów komunalnych (w tym niebezpiecznych).
Poznaj 10 zasad kultury segregacji.
Papier od wieków z surowca wtórnego
Do wyrobu papieru surowce wtórne wykorzystywano od dawna – podaje Fundacja Nasza Ziemia. Już jego wynalazca – Chińczyk Caj Lun, swoje pierwsze arkusze w 105 r. n.e. wyprodukował m.in. ze starych sieci rybackich. W Europie jako surowiec papierniczy zastosowano włókna ze szmat lnianych i konopnych. Papiernictwo europejskie było zatem od dawna gałęzią wytwórczości zużywającą surowiec wtórny, a papiernicy przyczyniali się do zmniejszania ilości odpadów, czym „nieświadomie” dbali o środowisko.
Zużyty papier jako surowiec, wykorzystywano od niepamiętnych czasów. Jednak papiernicy długo nie stosowali masowo makulatury, gdyż było jej niewiele. Na ogół z wytwarzanego wówczas papieru powstawały książki i dokumenty, które były przeznaczone do długotrwałego użytku.
Szmaty pozostały cennym surowcem papierniczym jeszcze w okresie przemysłowej produkcji. Ich zbieracze, zwani nieco pogardliwie „szmaciarzami”, byli spotykani w polskich wsiach i miasteczkach jeszcze w latach 70. XX wieku. Ostatecznie jednak przemysł papierniczy przestawił się na wykorzystanie drewna – pierwsze arkusze z tego surowca powstały w 1844 r. – informuje Nasza Ziemia.
